BAJNazwisko można wywodzić od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. Por. także nazwę miejscową Baja „miasto na Węgrzech, hrabstwo baczbodroskie”, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I s. 83. |
BAJCZYKNazwisko można wywodzić od nazwy osobowej Bajek, ta od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. |
BAJDANazwisko pochodzi od przezwiska Bajda, to zaś od bajda: 1. baj, 2. bajka, 3. pleciuga, bajczarz, 4. pajda, 5. koryto (z niemieckiego Beute) – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83, też ‘skrzynia do wyrabiania ciasta’, zob. L. Tomczak, Słownik odapelatywnych nazwisk Polaków, Wrocław 2003, s. 20. Por. też nazwę miejscową Bajdy, odnotowaną na terenie byłego powiatu jasielskiego (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, s. 83). Por. też bajdać: 1. bajać, pleść bajki, baśnie opowiadać, 2. pleść, prawić, gadać nie wiedzieć co (zob. |
BAJEWICZNazwisko utworzone formantem patronimicznym (=odojcowskim –ewicz) od przezwiska Baj, to zaś od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. Por. też nazwę miejscową Bajewo, odnotowaną na terenie byłego powiatu wieliskiego (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, s. 83). |
BAJKNazwisko można wywodzić od bajek, to od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan lub bajać ‘pleść’, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’ – zob. tzw. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t.I, s. 83. |
BAJOREKNazwisko pochodzi od bajorek: 1. zdrobnienie od bajor, 2. nitka albo drucik metalowy do haftów albo ozdób szmuklerskich, 3. struna zwyczajna, okręcona drucikiem metalowym, może z włoskiego bagliore ‘blask’ lub utworzono je przyrostkiem –ek od bajor ‘bagno, trzęsawisko, błoto, kałuża’, z niemieckiego Weiher = staw, z łacińskiego vivarium = staw – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 84. Por. też bajorek ‘nitki złote kręcone’ (zob. Słownik gwar polskich, opr. J. Karłowicz, t. I, s. 38). |
BAJSICKINazwisko można wywodzić od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. Por. także nazwę miejscową Baja „miasto na Węgrzech, hrabstwo baczbodroskie”, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I s. 83. |
BAJTNERNazwisko utworzone niemczącym sufiksem -ner, od zgermanizowanego graficznie polskiego antroponimu Bajt, ten od apelatywu bajt, bajtek ‘woreczek’ lub bajtała ‘niezdara’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K Kraków 1999 s. 15. Morfem Bajt-/*Bait- może mieć także genezę staropruską, por. nazwę osobową Baytis, Baytike, Baitimo, Baytite, zob. R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 16. |
BAKLIŃSKINazwisko ma następujące potencjalne podstawy etymologiczne: I. Bak ‘szmer, chrobot, hałas, gwar, zgiełk’, II. Baka: 1. w wyrażeniu: bakę albo baki komu świecić = nadskakiwać, pochlebiać, 2. fragment fortepianu, 3. wieża wysoka w przystani; III. Bakać: 1. wykrzykiwać z wesołości, hukać, 2. wołać, nawoływać, 3. łajać, strofować, upominać, zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 85. |
BALCERNazwisko od skróconej formy imienia biblijnego, pochodzenia babilońskiego Balthasar, tłumaczonego jako ‘niech Bóg zachowa jego życie’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K Kraków 1999 s. 17, J. Mączyński, Nazwiska Łodzian (XV-XIX wiek), Łódź 1970 s. 28, G. Surma, Nazwy osobowe w Opoczyńskiem, Gdańsk 1991 s. 50. |
BALCERCZYKNazwisko utworzone przyrostkiem –yk od Balcer, to od imienia biblijnego, pochodzenia babilońskiego Balthasar, tłumaczonego jako ‘niech Bóg zachowa jego życie’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. I, s. 16). Por. też nazwę miejscową Balcery, odnotowaną na terenie byłego powiatu radzymińskiego (zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I s. 86). |
BALCERZAKNazwisko Balcerzak pochodzi od niemieckiej nazwy osobowej Balzer, pochodnej od imienia Balthassar, w Polsce przyjętego jako Baltazar, w Biblii jest to imię księca babilońskiego, drugie imię proroka Daniela i według legendy imię jednego z Trzech Króli, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. I, s. 16; M. Malec, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 2. Nazwy osobowe pochodzenia chrześcijańskiego, Kraków 1995,s. 17. |