Nazwisko utworzone formantem -yński od nazwy miejscowej typu Badów, Badowo, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. I s. 80-81, M. Czaplicka-Niedbalska, Nazwiska mieszkańców Bydgoszczy od II połowy XV wieku do I połowy XVIII wieku, Bydgoszcz 1996 s. 48. Mogło być utworzone również od niemieckiej nazwy osobowej Baden, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K Kraków 1999 s. 14 lub Bad, to od imienia Badebrecht, Badelt bądź od Bad ‘kąpiel’, zob. B.
|
Nazwisko homonimiczne: I. równe nazwie miejscowej Bagna, odnotowanej w byłym powiecie kolskim, obornickim, chojnickim, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880 t. I s. 81, II. utworzone fleksyjnie, pierwotna forma dopełniacza liczby pojedynczej lub mianownika liczby mnogiej nazwy osobowej Bagno, ta od apelatywu bagno ‘błoto, trzęsawisko’, zob. tzw. Słownik warszawski, t. I s. 83.
|
Nazwisko od niemieckiej nazwy osobowej Bähr, ta najczęściej od staroniemieckiej nazwy osobowej Bero, pochodnej od imion zawierających człon Ber, np. Bern(h)ard, zob. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 16-18, J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 70, M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 162-163, B.
|
Nazwisko od niemieckiej nazwy osobowej Bähr, ta najczęściej od staroniemieckiej nazwy osobowej Bero, pochodnej od imion zawierających człon Ber, np. Bern(h)ard, zob. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 16-18, J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 70, M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 162-163, B.
|
Nazwisko można wywodzić od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. Por. także nazwę miejscową Baja „miasto na Węgrzech, hrabstwo baczbodroskie”, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I s. 83.
|
Nazwisko można wywodzić od nazwy osobowej Bajek, ta od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83.
|
Nazwisko pochodzi od przezwiska Bajda, to zaś od bajda: 1. baj, 2. bajka, 3. pleciuga, bajczarz, 4. pajda, 5. koryto (z niemieckiego Beute) – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83, też ‘skrzynia do wyrabiania ciasta’, zob. L. Tomczak, Słownik odapelatywnych nazwisk Polaków, Wrocław 2003, s. 20. Por. też nazwę miejscową Bajdy, odnotowaną na terenie byłego powiatu jasielskiego (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, s. 83). Por. też bajdać: 1. bajać, pleść bajki, baśnie opowiadać, 2. pleść, prawić, gadać nie wiedzieć co (zob.
|
Nazwę osobową Bajena można wywodzić od baj, czyli: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja, lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan albo od bajać ‘pleść’, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’ – zob. tzw. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t.I, s. 83.
|
Nazwisko utworzone formantem patronimicznym (=odojcowskim –ewicz) od przezwiska Baj, to zaś od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. Por. też nazwę miejscową Bajewo, odnotowaną na terenie byłego powiatu wieliskiego (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I, s. 83).
|
Nazwisko można wywodzić od bajek, to od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan lub bajać ‘pleść’, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’ – zob. tzw. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t.I, s. 83.
|
Nazwisko pochodzi od bajorek: 1. zdrobnienie od bajor, 2. nitka albo drucik metalowy do haftów albo ozdób szmuklerskich, 3. struna zwyczajna, okręcona drucikiem metalowym, może z włoskiego bagliore ‘blask’ lub utworzono je przyrostkiem –ek od bajor ‘bagno, trzęsawisko, błoto, kałuża’, z niemieckiego Weiher = staw, z łacińskiego vivarium = staw – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 84. Por. też bajorek ‘nitki złote kręcone’ (zob. Słownik gwar polskich, opr. J. Karłowicz, t. I, s. 38).
|
Nazwisko można wywodzić od baj: 1. bajarz, plotkarz, pleciuch, papla, 2. baja lub od baja: 1. bajka, 2. sukno grube, miękkie, kosmate, 3. spódnica zimowa, 4. gruby surdut wełniany, 5. włos na tkaninie, 6. barchan, por. też bajczyć ‘gwarzyć, gawędzić’ – zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 83. Por. także nazwę miejscową Baja „miasto na Węgrzech, hrabstwo baczbodroskie”, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. I s. 83.
|
