BÄHR

Nazwisko od niemieckiej nazwy osobowej Bähr, ta najczęściej od staroniemieckiej nazwy osobowej Bero, pochodnej od imion zawierających człon Ber, np. Bern(h)ard, zob. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 16-18, J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 70, M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 162-163, B. Mossakowska, Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego, Gdańsk 1993 s. 18 lub od niemieckiego apelatywu Bär ze staro-wysoko-niemieckiego bero ‘niedźwiedź’, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 177, E. Förstemann, Altdeutsches Namenbuch. I Personennamen, München 1966 s. 260, także przezwisko od nazwy zwierzęcia, średnio-wysoko-niemieckie ber, średnio-dolno-niemieckie bare, bere ‘niedżwiedź’ oznaczające ‘silnego, mężnego człowieka’ J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 70, N s. 60. Możliwe jest też pochodzenie od średnio-wysoko-niemieckiego bēr ‘odyniec, dzik’ N s. 60 czy nazwy domostwa, zob. J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 70.