Nazwisko pochodzi od nazwy osobowej Zbieg, ta od rzeczownika zbieg, potencjalną podstawę nazwiska stanowi także czasownik zbiegać, Nazwę osobową Zbieg odnotowano na terenie Polski w 1393 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 731).
|
Nazwisko utworzone formantem -ski od nazwy miejscowej Zbijewo w byłym powiecie włocławskim. Por. też Zbiewiec/Zbijewiec w byłym powiecie kutnowskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIV s. 517-518.
|
Nazwisko Zblewski odnotowano już w 1619 roku, pochodzi od nazwy miejscowej Zblewo, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 732, była to „znaczna wieś kościelna, w powiecie starogardzkim”, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 520, http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_XIV/520, zob. też https://pl.wikipedia.org/wiki/Zblewo
|
Nazwisko Zboch można wywodzić od nazwy osobowej Boch (z wtórnym Z-) lub uznać za formę pochodną od wyrażenia „z Bogiem”; nazwa osobowa Boch ma następujace potencjalne podstawy etymologiczne – imiona na Bo- typu Bogusław oraz staropolskiej boch ‘tułów’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 42, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 732.
|
Nazwisko pochodzi od imion złożonych typu Zbrosław lub Bronisław, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 732.
|
Nazwisko pochodzi od popularnych w języku staropolskim imion złożonych typu Zbrosław, Zbrasław, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 732. Potencjalną podstawą jest także czasownik zbroić, czyli: 1. uzbrajać, zaopatrywać w broń, 2. szykować się do wojny, 3. wymówić się, 4. popełnić coś złego, przeskrobać, sknocić, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 392.
|
Nazwisko pochodzi od nazwy osobowej Zdeb, ta od rzeczownika zdeb, czyli ‘żbik’. Nazwę osobową Zdeb odnotowano na terenie Polski w 1693 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 733). Por. także nazwę miejscową Zdeb „część wsi Krzątka w powiecie tarnobrzeskim” (zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV s. 540).
|
To nazwisko można wywodzić od rzeczownika zdrój lub nazwy miejscowości Zdrój (m. in. były powiat pleszewski i lęborski). Por. też Zdroja (powiat sokólski), Zdroje (b. powiat nowomiński, koniński, rypiński, mławski, białostocki, bukowski, wągrowiecki, szremski, gnieźnieński, wyrzyski, szamotulski), kartuski, świecki, brodnicki). Podstawę nazwiska mogła też stanowić nazwa miejscowa Zdrojewo - wg Słownika geograficznego Królestwa Polskiego (t. XIV, s. 544) taka miejscowość istniała w powiecie piskim. Słownik historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (opr. Z. Abramowicz, L. Citko, L.
|
Nazwisko utworzono przyrostkiem –el od nazwy osobowej Zdyb, ta zaś pochodzi od czasownika zdybać, czyli ‘przyłapać na złym uczynku’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 734).
|
Nazwisko utworzono przyrostkiem patronimicznym –owicz od nazwy osobowej Zdyb, ta zaś pochodzi od czasownika zdybać, czyli ‘przyłapać na złym uczynku’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 734).
|
Nazwisko pochodzi od podstawy zder-, ta zaś od zder ‘udry’ lub zderka ‘zdarte ostrze noża’. Ewentualnie nazwisko można wywodzić od nazwy osobowej Dera lub Derk (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 733).
|
Pochodzenie nazwiska można łączyć z imionami złożonymi typu Zesław lub Żelisław (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 735), do pierwszego członu odimiennego dodano niemczącą cząstkę – Man(n).
|