Nazwiska widok główny

ZBIEG

Nazwisko pochodzi od nazwy osobowej Zbieg, ta od rzeczownika zbieg, potencjalną podstawę nazwiska stanowi także czasownik zbiegać, Nazwę osobową Zbieg odnotowano na terenie Polski w 1393 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 731).

ZBIJEWSKI

Nazwisko utworzone formantem  -ski od nazwy miejscowej Zbijewo w byłym powiecie włocławskim. Por. też Zbiewiec/Zbijewiec w byłym powiecie kutnowskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIV s. 517-518.

ZBLEWSKI

Nazwisko Zblewski odnotowano już w 1619 roku, pochodzi od nazwy miejscowej Zblewo, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 732, była to „znaczna wieś kościelna, w powiecie starogardzkim”, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 520, http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_XIV/520, zob. też https://pl.wikipedia.org/wiki/Zblewo

ZBOCH

Nazwisko Zboch można wywodzić od nazwy osobowej Boch (z wtórnym Z-) lub uznać za formę pochodną od wyrażenia „z Bogiem”; nazwa osobowa Boch ma następujace potencjalne podstawy etymologiczne – imiona na Bo- typu Bogusław oraz staropolskiej boch ‘tułów’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 42, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 732.

ZBROSZCZYK

Nazwisko pochodzi od popularnych w języku staropolskim imion złożonych typu Zbrosław, Zbrasław, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 732. Potencjalną podstawą jest także czasownik zbroić, czyli: 1. uzbrajać, zaopatrywać w broń, 2. szykować się do wojny, 3. wymówić się, 4. popełnić coś złego, przeskrobać, sknocić, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 392.

ZDEB

Nazwisko pochodzi od nazwy osobowej Zdeb, ta od rzeczownika zdeb, czyli ‘żbik’. Nazwę osobową Zdeb odnotowano na terenie Polski w 1693 roku (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 733). Por. także nazwę miejscową Zdeb „część wsi Krzątka w powiecie tarnobrzeskim” (zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV s. 540).

ZDROJEWSKI

To nazwisko można wywodzić od rzeczownika zdrój lub nazwy miejscowości Zdrój (m. in. były powiat pleszewski i lęborski). Por. też Zdroja (powiat sokólski), Zdroje (b. powiat nowomiński, koniński, rypiński, mławski, białostocki, bukowski, wągrowiecki, szremski, gnieźnieński, wyrzyski, szamotulski), kartuski, świecki, brodnicki). Podstawę nazwiska mogła też stanowić nazwa miejscowa Zdrojewo - wg Słownika geograficznego Królestwa Polskiego (t. XIV, s. 544) taka miejscowość istniała w powiecie piskim. Słownik historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (opr. Z. Abramowicz, L. Citko, L.

ZDYBEL

Nazwisko utworzono przyrostkiem –el od nazwy osobowej Zdyb, ta zaś pochodzi od czasownika zdybać, czyli ‘przyłapać na złym uczynku’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 734).

ZDYBOWICZ

Nazwisko utworzono przyrostkiem patronimicznym –owicz od nazwy osobowej Zdyb, ta zaś pochodzi od czasownika zdybać, czyli ‘przyłapać na złym uczynku’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 734).

ZDYRA

Nazwisko pochodzi od podstawy zder-, ta zaś od zder ‘udry’ lub zderka ‘zdarte ostrze noża’. Ewentualnie nazwisko można wywodzić od nazwy osobowej Dera lub Derk (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 733).

ZECMAN

Pochodzenie nazwiska można łączyć z imionami złożonymi typu Zesław lub Żelisław (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 735), do pierwszego członu odimiennego dodano niemczącą cząstkę – Man(n).

Strony

więcej