WICHERT

Nazwisko[1] proste, równe imieniu pochodzenia niemieckiego Wichert, to od staroniemieckiej nazwy osobowej Wighard ‘odważny w walce, bohaterski’, H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 436, H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München  1967 s. 559. Zdaniem E. Förstemanna, (Altdeutsches Namenbuch. I Personennamen, München 1966 s. 1583) pochodzi od Wigihard, a według  J.K. Brechenmachera, (Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. II Limburg a.d. Lahn 1957 I s. 799)od Weikhardt.  E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000.  s. 163 i B. Mossakowska, Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego, Gdańsk 1993 s. 107 wywodzą to od dolnoniemieckiego przezwiska lub apelatywu Wich, górnoniemieckie Weich  ‘delikatny, miękki’ z sufiksem -ert. Zob. Weichert.