Nazwa staropruska *Wais(ĭ)kaitē, utworzona sufiksem -ait-, R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 180-181 od członu Wais(ĭ)k, który jest pruską nazwą osobową derywowaną sufiksem -(ĭ)k-, por. Waysete, Woysete, Woisete, R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 113. Por. też nazwę miejscową Waszeta w byłym powiecie ostródzkim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 143-144, W. Chojnacki, Słownik polskich nazw miejscowości w b. Prusach Wschodnich i na obszarze b. wolnego miasta Gdańska wg stanu z 1941 roku, Poznań 1946 s. 79. Mniej prawdopodobne podstawy etymologiczne to: I. polskie imiona skrócone: Waszek, Waszko, Waszka por. Bazyli, Iwan, Wacek, Wasyl, Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. VI s. 29. Formy typu Waszek mogą pochodzić także od Wawrzyniec, Warcisław i innych imion na Wa-, M. Malec, Staropolskie skrócone nazwy osobowe od imion dwuczłonowych, Wrocław – Warszawa – Kraków 1982 s. 26; II. nazwa miejscowa Waszków albo Waszkowo, niemieckie Waschke w byłym powiecie krobskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 143-144. Por. Waszkau.
