WARDACZ

Nazwisko utworzone formantem -acz od przezwiska Warda, to od apelatywu warda ‘leworęki, mańkut’ A. Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, przedruk z I wydania, s. 602, J. Mączyński, Nazwiska Łodzian (XV-XIX wiek), Łódź 1970 s. 207, M. Czaplicka-Niedbalska, Nazwiska mieszkańców Bydgoszczy od II połowy XV wieku do I połowy XVIII wieku, Bydgoszcz 1996 s. 406, G. Surma, Nazwy osobowe w Opoczyńskiem, Gdańsk 1991 s. 82. Por. nazwę osobową Wardach, od apelatywy wardawy ‘leworęczny, mańkut’ M. B. Linde, Słownik języka polskiego, Lwów 1854-1860, t. VI s. 219, B. Mossakowska, Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego, Gdańsk 1993 s. 105, nazwy Wardasz, Wardzic, odnotowane przez Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. VI s. 20. Por. też wardać ‘łazić’, Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz, Słownik historycznych nazw osobowych i elementów identyfikacyjnych Białostocczyzny (XV-XVII wiek), t. II s. 161. Mniej prawdopodobne, z racji ekspresywnego charakteru formantu -acz, wydaje się pochodzenie od nazwy miejscowej Warda w byłym powiecie sejneńskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów