Nazwisko proste, równe polskiemu imieniu skróconemu Tysz, to od Tymoteusz, imię pochodzenia greckiego, przejęte do łaciny, wschodniosłowiańskie Tymofiej, M. Malec, Imiona chrześcijańskie w średniowiecznej Polsce, Kraków 1994 s. 335. Mniej prawdopodobną hipotezą jest uznanie nazwiska za spolszczone graficznie, od niemieckiego apelatywu Tisch ‘stół’, w tym wypadku byłoby to pierwotnie określenie pośrednio zawodowe ‘stolarz’, M. Czaplicka-Niedbalska, Nazwiska mieszkańców Bydgoszczy od II połowy XV wieku do I połowy XVIII wieku, Bydgoszcz 1996 s. 401. Nazwa Tysz została odnotowana już przez Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. V s. 511.
