TUROWSKI

Nazwisko[1] pochodzi od popularnej nazwy miejscowej Turowo, Turów itp. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich (t. XII, s. 649 i następne) podaje, iż miejscowość o nazwie Turów występowała na terenie byłych powiatów: radzymińskiego, wieluńskiego, częstochowskiego, radzyńskiego, rossieńskiego, mozyrskiego, krzemienieckiego, Turowo zaś: włocławskiego, płockiego, ciechanowskiego, mławskiego, szamotulskiego, kościerskiego, niborskiego, jańsborskiego, margrabowskiego. To nazwisko odnotowuje już Słownik staropolskich nazw osobowych (t. V, s. 490). To nazwisko przytacza w swoim opracowaniu E. Rudnicka-Fira (Antroponimia Krakowa od XVI do XVIII wieku. Proces kształtowania się nazwiska, Katowice 2004, s. 385): Christopherus Turowski 1627. K. Rymut podaje, iż nazwa była zapisana już w 1407 r. (zob. Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 629). Nazwisko przytaczają Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz w Słowniku historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (XV-XVII w.),t. II P-Ż, Białystok 1998, s. 153): od Je’Mosci Pana Turowskiego 1640. Nazwę odnotowuje także B. Mossakowska w pracy Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego (Gdańsk 1993, s. 103): Simon Turowski 1701, Turowski et Boczek 1767, łakota vel Turowski 1771, Turowski 1774.