TURKA

Nazwisko homonimiczne: I. utworzone fleksyjnie, od nazwy etnicznej Turek ‘ktoś pochodzący z Turcji’; II. proste, równe popularnej nazwie miejscowej Turka, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XII s. 639-644, t. XV cz. 2 s. 667, por. też Turki, nazwa kilku wsi, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XII s. 644. Nazwa Turka została odnotowana już przez Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. V s. 489. Por. Turek.