TROCKI

Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Troki, znana miejscowość w pobliżu Wilna lub od nazwy miejscowej Trockie, wieś w byłym powiecie wasylkowskim, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, s. 477, 485 i nn. Por. także trok: 1. rzemienie, łyka, powrozy, pęta, 2. poła sukmany, gorsetu, 3. paski, sznurki u fartucha, spódnicy i troki ‘koryto, niecka’, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 113-114. Nazwę osobową Trocki odnotowano na terenie Polski w 1405 r., zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 619.