Nazwisko utworzono formantem patronimicznym –ewicz od trel, czyli: 1. miejsce na skład drzewa w lesie, 2. droga przez pagórek, 3. fraza muzyczna polegająca na szybkim powtarzaniu po sobie dwóch tonów, wywodzenie tonu drżącego, jakby dygoczącego, 4, ścieżka flisacka, ląd równy, po którym można holować, 5. linka do holowania statków, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 106-107. Por. także nazwę miejscową Trel z byłego powiatu świeckiego i Trela z byłego powiatu mieleckiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, s. 459.
