Nazwisko Tomala zostało odnotowane już w 1444 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 610. Jest formą pochodną od imienia Tomasz. Samo imię zaś pochodzi od aramejskiego słowa toma ‘bliźniak’ lub hebrajskiego t’om o tym samym znaczeniu. W Europie podstawę „regionalnych odmian” imienia stanowiła łacińska forma Thomas. (Zob. J. Grzenia, Nasze imiona, Warszawa 2002, s. 266). Tomasz to także określenie człowieka niedowierzającego (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 78).
