Nazwisko[1] równe północnopolskiemu etnonimowi Szwaba, B. Mossakowska, Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego, Gdańsk 1993 s. 100, od nazwy etnicznej Szwab ‘pochodzący ze Szwabii’, wtórnie ‘Niemiec’ K. Rymut, Nazwiska Polaków, Kraków 1991 s. 264. Por. średnio-wysoko-niemieckie swābe ‘Szwab‘H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 270-271, M. Lexers, Mittelhochdeutsches Wörterbuch, Leipzig 1964 s. 220, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 235, M. B. Linde, Słownik języka polskiego, Lwów 1854-1860, t. V s. 623, staro-wysoko-niemieckie swāba, łacińskie suēbi ‘wolny, niezależny, samodzielny‘, także ‘należący do własnego ludu‘ J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 t. II s. 311. Por. S(z)wab, Schwab, nazwy odnotowane przez Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. V s. 338.