SZTYKIEL

Nazwisko ma dwie potencjalne podstawy etymologiczne: 1. niemiecką nazwę osobową Stickel, pochodzącą ze średniowysokoniemieckiego stickel ‘zaostrzony pal’, 2. gwarowy rzeczownik sztykiel ‘resztka papierosa po wypaleniu’ (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 556). Por. też sztyk: 1. bagnet, 2. określenie oceny szkolnej – jedynki (zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 680).