Nazwisko utworzone wprost od formy szewczyk ‘czeladnik szewski’ albo przyrostkiem –yk od szewc. K. Rymut (Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 537) podaje, że tę nazwę odnotowano na terenie Polski już w 1433 roku. To nazwisko przytacza D. Lech w „Nazwach osobowych dziewiętnastowiecznych mieszkańców Opola (ze słownikiem etymologicznym nazwisk)”, s. 222: Szewczyk Albert, katol., 1879, Szeffczyk Walentin, szewc, 1887, Szewczyk Margarethe, katol., 1875, Czefczik Johann, szewc, 1864. To nazwisko odnotowuje J. Bubak (Słownik nazw osobowych i elementów identyfikacyjnych Sądecczyzny XV-XVII w. Imiona, nazwiska, przezwiska, cz. II N-Ż, Kraków 1992, s. 206): Johannis Szewczyk 1522, Marczin Szewczyk 1592, Simonis dicti Sewczik 1594, od niejakiego Jakuba Zaczkowica Szewczjka z Skrzjdłowski 1600, Woyciech Szewcyk 1698.
