Nazwisko pochodzi od rzeczownika szeląg, czyli: 1. jeden z najmniejszych pieniędzy, 2. przenośnie najmniejszy pieniążek, grosz, fenig („do szeląga zgrany” = co do grosza), 3. rodzaj rośliny, wyraz pochodzi z niemieckiego Schilling, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 600. Potencjalną podstawę nazwiska stanowi też nazwa miejscowa Szeląg, odnotowana w byłym powiecie poznańskim i szremskim oraz Szelągi z byłego powiatu mazowieckiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI, s. 887. Nazwę osobową Szeląg odnotowano na terenie Polski w 1390 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 532.
