Nazwisko pochodzi od przymiotnika syty, czyli: 1. nie głodny, nie łaknący, nasycony, (wiatrem syty = mało jada), 2. pełen czego, opływający w co, 3. przesycony, któremu się przejadło, sprzykrzyło, 4. tłusty, spasiony, zażywny, otyły (każda rzecz na tym świecie syta = wszystko się przeje), zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 547. Potencjalną podstawą nazwiska jest także nazwa miejscowa Syta z byłego powiatu radomskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI, s. 751.
