Nazwisko utworzono przyrostkiem –ek od syr, staropolskiego określenia sera, czyli: 1. masa wyciśnięta z mleka zsiadłego, 2. twarde powidła, przenośnie sery gnieść – „mówi się, gdy uczniowie szkolni wpychają się w ławkę z obu jej końców, ściskając w ten sposób kolegów siedzących w środku”, dać sera w głowę „pokręcić komuś boleśnie kułakiem po głowie”, urządzać ser „trzeć palcami o mur z powodu swędzenia” – zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 69.
