Potencjalne podstawy etymologiczne nazwiska to: I. gwarowe sumer ‘osioł’, 2. niemiecka nazwa osobowa Sommer, pochodząca od rzeczownika Sommer ‘lato’, często służąca jako podstawa bardzo różnorodnych znaczeniowo przezwisk; III. niemiecka nazwa miejscowa Sommer; IV. średniowysokoniemieckie sumer ‘plecionka, kosz’; IV. Sum 1. gatunek ryby, 2. smętna zaduma, smutek, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 510; V. Nazwa miejscowa Sumary z byłego powiatu wieliskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XV, cz. 2, s. 631.
