Nazwisko utworzone formantem -ski od nazwy miejscowej Sulice, inaczej Sulicice (Sullitz) J. Krzepela, Rody ziem pruskich, Kraków 1927 s. 94 na Kaszubach, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich t. XI s. 570. Inne możliwości interpretacyjne to: imię *Sulikъ < Sulisław[1] i apelatyw sulica ‘pocisk, rokatyna, dzida’ M. B. Linde, Słownik języka polskiego, t. V s. 501. Nazwę Sulic(s)ki odnotowuje już Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. V s. 248.
[1] Zob.E. Rzetelska-Feleszko, J. Duma, Językowa przeszłość Pomorza…, s. 326. Por. suli- : *suliti ‘ofiarować’, K. Rymut, Zasób leksemów w prasłowiańskich imionach złożonych,”Onomastica”1993, XXXVII, s. 16.