SUDER

Nazwisko ma następujące potencjalne podstawy etymologiczne: 1. niemiecką nazwę osobową Suder, pochodzącą ze średniowysokoniemieckiego sūter ‘szewc, krawiec’ lub średniodolnoniemieckiego suder ’południowy, po południowej stronie’, 2. niemiecką nazwę osobową Schuder, ta od średniowysokoniemieckiego schudden ‘potrząsać, głównie głową’; 3. czasownik sudrać/szudrać ‘drapać’; IV. Rzeczownik sudro ‘odzież sterana, zniszczona’, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 505. Nazwę osobową Suder odnotowano na terenie Polski już w XIII wieku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 505.