Nazwa osobowa Lorek jest bardzo stara, odnotowano ją już w 1399 roku, jej podstawę stanowi niemiecka nazwa osobowa Lorenz, pochodząca z kolei od imienia Laurentius, imię chrześcijańskie, genetycznie łacińskie, dosłownie ‘mieszkaniec Laurentu’, stolicy Lacjum, mianem lorenc określano także eleganta, zob. E. Breza, Nazwiska Pomorzan, t. I s. 247), K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 25, tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. II, s. 763.
