Nazwisko Kornacki, odnotowane już w 1553 roku, wywodzi się od nazwy miejscowej: Kornaty (województwo wielkopolskie, gmina Strzałkowo), zob. http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_IV/405 , Kornacice, zob. http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_IV/404, Kornatka, zob. http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_IV/405; mniej prawdopodobny jest związek genezy nazwiska z następującymi formami: 1. korny ‘pokorny, 2. niemiecką nazwę osobową Korn, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 1999, t. I, s. 440-441. Niemiecka nazwa osobowa Korn pochodzi od korn ‘zboże, ziarno’, Z. Klimek, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, Kraków 1997, s. 139. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 325) odnotowuje Kornackich herbu Prawdzic i Kornackich vel Korneckich herbu Topór.
