KOŚCIŃSKI

Nazwisko utworzone sufiksem -ski od nazwy miejscowej Kościan w Poznańskim lub Kościany w byłym powiecie kaliskim, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, t. IV s. 440- 444, J. Bubak, Słownik nazw osobowych i elementów identyfikacyjnych Sądecczyzny XV-XVII wiek. Imiona, nazwiska, przezwiska, cz. I s. 309. Zdaniem S. Rosponda, (Słownik nazwisk śląskich, cz. 2 s. 380) przekształcenie nazwiska Kościn(a) < Kość z przyrostkiem -in. Por. także inne ewentualne podstawy motywacji: Kostek i inne hipokorystykum imienia Konstanty oraz apelatywy kość i kościan(ek) ‘kostur, laska’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K Kraków 1999 s. 449, E. Breza, Pochodzenie przydomków szlachty pomorskiej, Gdańsk 1986 s. 124. Kościńscy v. Kościenscy herbu Wczele „skąd wyszli nie jest wiadomo” może z Ramułtowa Kosińskiego vel Kościeńskiego w byłym powiecie płockim, zob. A. Boniecki, Herbarz polski t. XI s. 259.