Nazwisko wod nazwy miejscowej Elbing, por. praindoeropejski rdzeń *el-/ *ol- ‘być zgniłym, zbutwiałym’, pruskie *Elbē-, ten rdzeń można wiązać także z praindoeuropejskim *albh- ‘biały’, w germańskim też ‘łożysko rzeki’, zob. M. Biolik, Hydronimia…, s. 57, polski Elbląg, zob. W. Chojnacki, Słownik polskich nazw miejscowości w b. Prusach Wschodnich i na obszarze b. wolnego miasta Gdańska wg stanu z 1941 roku, Poznań 1946 s. 25, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, t. II s. 326-342. Ewentualnie od nazwy miejscowej Elbingen (Niedersachsen, Rheinland-Pfalz), zob. R. und V. Kohlheim, Familiennamen. Herkunft und Bedeutung, Mannheim-Leipzig-Wien-Zürich 2005 s. 220.
