CZUBAK

Nazwisko można wywodzić od nazwy osobowej Czubak, ta zaś pochodzi od czubak 1. rodzaj jabłek, 2. ‘ptak jemiołuszka’ lub czub, czyli: 1. czupryna, fryzura stercząca, 2. u zwierząt kępka włosów między uszami, 3. ozdoba stercząca u kapelusza, 4. rodzaj gry  wkarty, 5. szczyt, wierzch albo czubić (się) 1. stroić w czub, stroszyć, jeżyć, 2. kogo = prać go po łbie, 3. prać się nawzajem po łbach, drzeć się, targać się za czupryny, zob. tzw. Słownik warszawski, t. I, s. 403.