BORK

Nazwisko pochodzące od Borek, zdrobnienia staropolskich imion opartych na rdzeniu borzy- ‘walczyć’ z germanizującym zanikiem e ruchomego, zob. J. Bubak, Słownik nazw osobowych i elementów identyfikacyjnych Sądecczyzny XV-XVII wiek. Imiona, nazwiska, przezwiska, cz. I A-M, s. 80, E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 60, G. Surma, Nazwy osobowe w Opoczyńskiem, Gdańsk 1991 s. 102. Por. również popularną nazwę miejscową Borek, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. I s. 309-310, t. XV 1 s. 201-202 i apelatyw borek ‘mały bór, lasek’, zob. E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 60, J. Mączyński, Nazwiska Łodzian (XV-XIX wiek), Łódź 1970 s. 33, G. Surma, Nazwy osobowe w Opoczyńskiem, Gdańsk 1991 s. 102. Nie można też wykluczyć związku nazwiska z nazwą osobową Bork(e), Börke, środkowoniemieckie i dolnoniemieckie hipokorystykum od Burke < Burkhard i popularną nazwę miejscową Bork, Borken, zob. J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 186. Bork v. Borgk v. Burg A. Boniecki, Herbarz polski II s. 29; Borkowie herbu Gryżyna v. Gryzina, herbu Wąż A. Boniecki, Herbarz polski II s. 30-31; Borek herbu Abdank W. Wittyng, Nieznana…, s. 39. Por. BORKOWSKI.