Nazwisko proste, równe imieniu Benik < Bien, od imię Benedykt lub Beniamin, forma z twardym nagłosem pod wpływem czeskim lub niemieckim, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I A-K Kraków 1999 s. 35-36, substytucja graficzna polskiego k – niemieckim ck, Benick(e) < Behnisch, łużyckie Benik, polski Bienik, czeskie Benik < Benedictus H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 65; W. Wenzel, Studien zu sorbischen Personennamen, teil 1 Historisch-etymologisches Wörterbuch A-L, teil II Historisch-etymologisches Wörterbuch M-Ź, I – 1.Auflage 1991, II – 1. Auflage 1992 t. I s. 40 lub od Bernhard, zob. R. und V. Kohlheim, Familiennamen. Herkunft und Bedeutung, Mannheim-Leipzig-Wien-Zürich 2005 s. 122. Nazwisko Benik odnotowuje A. Boniecki w „Herbarzu polskim”, t. I, s. 161.
