Nazwisko od chrześcijańskiego imienia pochodzenia łacińskiego Benedict(us) < benedictus ‘błogosławiony, święty’, „Wśród świętych: Benedykt z Nursji, założyciel benedyktynów oraz liczni średniowieczni święci tego imienia”, zob. M. Malec, Imiona chrześcijańskie w średniowiecznej Polsce, Kraków 1994 s. 197.
