BAUMGART

Nazwisko proste, równe niemieckiej nazwie osobowej Baumgart(e), określenie osoby, która mieszka przy sadzie lub jest jego właścicielem, zob. H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967, s. 50, od Baumgart(en) ‘sad’, zob. M. Czaplicka-Niedbalska, Nazwiska mieszkańców Bydgoszczy od II połowy XV wieku do I połowy XVIII wieku, Bydgoszcz 1996 s. 55. Od apelatywu pochodzi popularna nazwa miejscowa Baumgart(en), zob. J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 84, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, Cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 13, kilka wsi w Prusach Wschodnich i Zachodnich, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. I s. 119, 122, t. XV cz. 1 s. 94.