Nazwisko pochodzi od nazwy miejscowej Świercz z byłego powiatu pułtuskiego i łęczyckiego lub Świercze z byłego powiatu sieradzkiego, częstochowskiego, łukowskiego, pułtuskiego albo Świerczew z byłego powiatu poznańskiego i wągrowieckiego bądź Świerczewo z byłego powiatu mazowieckiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XI, s. 670. Por. też świercz: 1. świerszcz, 2. najmniejsze działko wyrzucające póltorej uncji żelaza i świerczeć/świerszczeć 1. świergotać, szczebiotać, ćwirkać – „świerszczą wróble na płocie”, 2. wydawać skrzyp, świerczeć, 3. pokazywać się, być widocznym (tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 779-780 ). Nazwę osobową Świerczewski odnotowano na terenie Polski w 1490 roku , zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 587.
