Nazwisko utworzono przyrostkiem patronimicznym –owicz od rzeczownika światło, czyli: 1. termin fizyczny, 2. światłość, łuna, blask, ogień, 3. dzień jasny, widok, 4. oświetlone miejsce, 5. ciało świecące, źródło światła, 6. oświetlenie, lampa, elektryczność, 7. ognisko, środek, centrum, 8. wnętrze pustych naczyń, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VI, s. 770. Nazwę osobową Światłowicz odnotowano na terenie Polski w 1620 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 585.
