BARTSINGNazwisko homonimiczne: I. zniemczona forma polskiego hipokorystykum Barcik < Barcz, II. utworzone od nazwiska Bartz/Bartsch formant –ing (przyrostek -ing pełnił w językach germańskich funkcję przynależnościową, zob. J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 124. Zob. BARTSCH. |
DEHLINGNazwisko utworzone sufiksem -ing od niemieckiej nazwy osobowej Dehl < Thietilo, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 227. Por. także nazwę miejscową Dehlingen, zob. J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 285 i nazwę topograficzną Delle ‘zagłębienie, dolinka’, J. K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 287, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. |
DERINGNazwisko od dolnoniemieckiego etnonimu Döring ‘Turyńczyk’, zob. E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 38. Forma Dering powstała na skutek delabializacji (Entrundung) tylnego ö > e od podstawy Döring, na gruncie polskim mogła to być też substytucja przez e nieistniejącego w polszczyźnie fonemu ö, zob. Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 37. Zob. Döring. |
DÖRINGNazwisko proste, od niemieckiej nazwy etnicznej Döring ‘mieszkaniec Turyngii’, zob. H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München 1967 s. 98, 100, H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 128, H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 93, E. Förstemann, Altdeutsches Namenbuch. I Personennamen, München 1966 s. 1467-1468, E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 38. |
ELBINGNazwisko wod nazwy miejscowej Elbing, por. praindoeropejski rdzeń *el-/ *ol- ‘być zgniłym, zbutwiałym’, pruskie *Elbē-, ten rdzeń można wiązać także z praindoeuropejskim *albh- ‘biały’, w germańskim też ‘łożysko rzeki’, zob. M. Biolik, Hydronimia…, s. 57, polski Elbląg, zob. W. Chojnacki, Słownik polskich nazw miejscowości w b. Prusach Wschodnich i na obszarze b. wolnego miasta Gdańska wg stanu z 1941 roku, Poznań 1946 s. 25, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. |
FRELINGTo forma patronimiczna (=odojcowska) utworzona za pomocą przyrostka –ling od członu Fro, ten zaś można wywodzić od: 1. starowysokoniemieckiego frao a. ‘pan’, b. ‘radość’, 2. starowysokoniemieckiego frauwi ‘radość’. Taką nazwę odnotowano w XIV wieku (zob. Słownik staropolskich nazw osobowych), co wyklucza związek jej genezy z niemieckim określeniem wiosny – Frühling, które pojawiło się dopiero w XV wieku. |
HELMINGNazwisko utworzone formantem -ing(k) od skróconej formy imienia Wilhelm, zob. B. Mossakowska, Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego, Gdańsk 1993 s. 45. Por. też niemiecki apelatyw Helm 1. ‘hełm’, 2. ‘trzonek’. |
HERINGNazwisko proste, równe niemieckiemu przezwisko Hering, to od apelatywu Hering ‘śledź’, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954s. 269, ze średnio-wysoko-niemieckiego hærinc ‘śledź’, zob. M. Lexers, Mittelhochdeutsches Wörterbuch, Leipzig 1964 s. 82, J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 603, metaforycznie ‘niepozorny, szczupły człowiek’. Por. także nazwę zajęcia hæringer ‘sprzedawca śledzi’, zob. J.K. |
MELING |
MESSINGNazwisko proste, równe niemieckiej nazwie zawodu Messing ‘mosiężnik’, K. Linnartz, Unsere Familiennamen, I. Zehntausend Berufsnamen in ABC erklärt, Bonn 1958 s. 151, od apelatywu das Messing ‘mosiądz’, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 430, H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 323, średnio-wysoko-niemieckie messinc, missinc, por. staro-wysoko-niemieckie massa ‘kawałek metalu, grudka’, F. Kluge, Etymologisches Wörterbuch der deutschen Sprache, 18. Auflage, bearbeitet von W. Mitzka, Berlin 1960 s. |
REDINGNazwisko Reding pochodzi od niemieckiej nazwy osobowej Reding, ta z kolei od nazwy miejscowej Rieding, ta zaś od rzeczownika Rede ‘fachowiec’, zob. K. Rymut „Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny”, t. II, s. 345. To nazwisko nosi znany niemiecki pisarz – Josef Reding. |
RILINGNazwisko Riling, szczególnie często spotykane w okolicach Tybingi, to forma patronimiczna czyli pochodząca od imienia ojca, utworzona przyrostkiem –ing od niemieckiej nazwy osobowej Rill, która z kolei ma dwa potencjalne źródła: I. spieszczenie Rudilo, którego podstawą były niemieckie imiona zawierające pierwotnie człon hruod, np. Rudolf, II. nazwę miejscową Rill, występującą na terenie Nadrenii Północnej-Westfalii, zob. R. und V. Kohlheim, Familiennamen. Herkunft und Bedeutung, Mannheim 2005, s. 548. |