Nazwiska widok główny

TIEBAN

Nazwisko proste, równe hipotetycznemu niemieckiemu hipokorystykum*Thieban, to od imienia Matthias, por. Thiebes, Thibus M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 570.

TIEL

Nazwisko proste, równe niemieckiemu imieniu Thiel, to od Dietrich/Thiederik  J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 247, 302, H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 495, H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München  1967 s. 515 lub od innych imion na staro-wysoko-niemieckie Diet ’lud‘, Diot, Thiot + sufiks -l- H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 89 > Thilo, Thiel(e)  J. K.

TIL

Nazwisko proste, równe niemieckiemu imieniu Thiel, to od Dietrich/Thiederik  J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 247, 302, H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 495, H. Bahlow, Deutschen Namenlexicon. Familien und Vornamen nach Ursprung und Sinn erklärt, München  1967 s. 515 lub od innych imion na staro-wysoko-niemieckie Diet ’lud‘, Diot, Thiot + sufiks -l- H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 89 > Thilo, Thiel(e)  J. K.

TILT

Nazwisko utworzone przyrostkiem -t od niemieckiego imienia skróconego Til < Thilo M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 154. Por. też nazwę miejscową Tyltynie w byłym powiecie kalwaryjskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XII s. 701.

TILZ

Nazwisko homonimiczne: I. zniemczone od polskiego apelatywu  tylec ‘tylna część jakiegoś przedmiotu’ lub nazwa miejscowa Tylice; II. utworzone przyrostkiem -z od niemieckiego imienia skróconego Til. Por. Tilt, Tylicki.

TINGER

Nazwisko proste, równe staropruskiej nazwie osobowej *Tinger, por. Tynge, Tingecz, Tingete R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 105-106, por. też litewskie tingus ‘leniwy, powolny’ M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 572. Nazwisko mogło też powstać przez przeniesienie do kategorii antroponimów nazwy miejscowej Tingern w byłym powiecie talseńskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W.

TITKAU

Nazwisko proste, równe zniemczonej wersji nazwy miejscowej Tytków w byłym powiecie Zasławskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XI s. 729.

TITZ

Nazwisko proste, równe niemieckiemu hipokorystykum Tietz < Dietz < Dietrich J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I-II, Limburg a.d. Lahn 1957-1963 s. 313, B. Mossakowska, Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego, Gdańsk 1993 s. 103 lub od innych imion z członem Diet, M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 573. E. Förstemann, Altdeutsches Namenbuch. I Personennamen, München 1966 s. 1416 wskazuje na genetyczny związek z Theuzo > nowo-wysoko-niemieckie Thietz.

TKACZYK

Nazwisko pochodzi od rzeczownika tkacz, czyli: rzemieślnik, który zajmuje się tkaniem sukna, płótna, który robi tkaniny, 2. nazwa gry, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 61. Por. także nazwę miejscową Tkacze z byłego powiatu dzisieńskiego, oszmiańskiego, Pużańskiego, mińskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII s. 343. Nazwę osobową Tkaczyk odnotowano na terenie Polski w 1482 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, t. I L-Ż, Kraków 2001, s. 608.

TOBIAS

Nazwisko proste, równe biblijnemu imieniu Tobias, hebrajskie ‘Bóg jest dobrem’ albo ‘dobro jest Bogiem’ E. Wasserzieher, Hans und Grete. Zweitausend Vornamen, 15. Auflage, Bonn 1959 s. 108, hebrajskie tobhijjah ‘Jahwe (bóg) jest dobrotliwy’ J. Bubak, Księga naszych imion, Wrocław-Warszawa-Kraków 1993 s. 300. Por. także nazwę miejscową Tobiasze w byłym powiecie brzezińskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XII s. 353-354.

TOBIASIEWICZ

Nazwisko jest formą pochodną od biblijnego imienia Tobiasz/Tobias, hebrajskie ‘Bóg jest dobrem’ albo ‘dobro jest Bogiem’, hebrajskie tobhijjah ‘Jahwe (bóg) jest dobrotliwy’ J. Bubak, Księga…, s. 300. Por. też nazwę miejscową Tobiasze wieś w byłym powiecie brzezińskim (zob. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII s. 353-354.

Strony