AST
Nazwisko równe staro-wysoko-niemieckiemu i średnio-wysoko-niemieckiemu ast ‘gałąź, konar’, zob. M. Lexers, Mittelhochdeutsches Wörterbuch, Leipzig 1964 s. 8, E. Förstemann, Altdeutsches Namenbuch. I Personennamen, München 1966 s. 41, w przenośni ‘gbur’ lub ’człowiek krzepki, mocny’, zob. M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 172, również ‘robotnik obcinający sęki z pni drzew’ J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 45.