WEDICH
Nazwisko utworzone sufiksem –ich od dolnoniemieckiego rzeczownika Wede ‘las’. Por. też pomorskie wéda ‘pastwisko’, z niemieckiego Weide ‘ts’ E. Breza, Nazwiska Pomorzan. Pochodzenie i zmiany t. I, Gdańsk 2000 s. 422-423.
Nazwiska widok główny
|
|
WEDIGNazwisko utworzone ujemnie od nazwy miejscowej Weddingen, J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 259. Inną możliwością interpretacyjną jest uznanie go za pochodzące od apelatywu Wede + sufiks -ig. Por. Wedich. |
WEGNER |
WEHNERNazwisko proste, równe niemieckiej nazwie zawodu Wehner(t) < Weg(e)ner/Wagner ‘kołodziej’, H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 17, H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 203. Zob. Wagner. Por. Wegner. |
WEICHER |
WEICHERTNazwisko proste, równe imieniu pochodzenia niemieckiego Weichert, to od Weik(h)ar(d)t, Weikert(h) < Wîkhart / Wighard ‘wojownik, żołnierz’ J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 I s. 757, E. Förstemann, Altdeutsches Namenbuch. I Personennamen, München 1966 s. 1583, staro-wysoko-niemieckie Wighart ‘walka, wojna, waśń’+ ‘twardy, srogi, surowy’ H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 203. Zdaniem B. Mossakowskiej, (Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego, Gdańsk 1993 s. |
WEICHSELWariant nazwy staropruskiej Waisell. Zob. Waisell. Raczej mało prawdopodobne hipotezy interpretacyjne to: uznanie nazwiska za równe niemieckiej nazwie miejscowej Weichsel, polskie Wisła, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 601-602 lub równe niemieckiemu apelatywowi die Weichsel ‘wiśnia’, przenośnie ‘sprzedawca lub hodowca wiśni’. Por. Waisell. |
WEIDERNazwisko proste, równe średnio-wysoko-niemieckiemu apelatywowi Weid(n)er ‘myśliwy’ J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 274. Niewykluczony jest też związek genezy nazwiska z apelatywem die Weide: 1. ‘wierzba’, 2. ‘pastwisko’ czy nazwą miejscową Weide, polskie Widawy, w byłym powiecie wrocławskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIII s. 287. Nazwisko może mieć też genezę staropruską, por. |
WEIDNERNazwisko proste, równe niemieckiej nazwie zajęcia Weidner: 1. myśliwy, ze średnio-wysoko-niemieckiego weidenære ‘myśliwy, łowca’, M. Gottschald, Deutsche Namekunde. Unsere Familiennamen nach ihrer Bedeutung, Berlin 1954 s. 601, 2. też ’ten, kto karmi zwierzęta‘, M. Lexers, Mittelhochdeutsches Wörterbuch, Leipzig 1964 s. 312, ’pasterz‘ J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 t. II s. 759. Może także pochodzić od nazwy miejscowej lub topograficznej Weiden(au) i oznaczać osobę stamtąd pochodzącą M. |
WEIERMILLERNazwisko proste, równe hipotetycznemu niemieckiemu przezwisku *Weiermiller, być może przenośne określenie leniwego młynarza. Weier < Feier/Feier < feiern ‘świętować, odpoczywać’ + Müller/Miller ‘młynarz’. Por. Feierabend. |
WEIGERTNazwisko proste, równe niemieckiemu imieniu Weigert, to od imienia staro-wysoko-niemieckiego Wighart H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 203. Por. Weichert. |
WEIMERNazwisko proste, równe niemieckiemu imieniu Weimer, to od staroniemieckiego imienia Wigmar J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 s. 248. |