Nazwiska widok główny

TENDEROWICZ

Nazwisko utworzono przyrostkiem patronimicznym –owicz od niemieckiej nazwy osobowej Tender, ta zaś pochodzi od rzeczownika Tänder ‘drobny kupiec’, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 602. Potencjalną podstawę nazwiska stanowi też rzeczownik tender: 1. wagon tuż za parowozem z węglem i zapasem wody, 2. mniejszy statek wodny, służący większemu na posyłki, por. też tędrać ‘mruczeć pod nosem, gderać’, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 34, 45.

TEODORCZYK

Nazwisko pochodzi od imienia Teodor, to zaś z greckiego Theódōros, od theós ‘Bóg’ + dōron ‘dar’, mołdawskie formy tego imienia to Todor i Tader (zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 602). Por. także nazwę miejscową Teodory z byłego powiatu łaskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, s. 295.

TEPEREK

Nazwisko pochodzi od niemieckiej nazwy osobowej Tepper: I. ’osoba prowadząca wyszynk napojów, szynkarz‘, czasami również określenie pijaka bądź ze średniodolnoniemieckiego Töpper, średniowysokoniemieckie töpfer, topfer ‘garncarz, zdun’. Por. TEPPER.

TERCJAK

Nazwisko Tercjak można wywodzić od notowanej w Polsce od XV w. nazwy osobowej Tercyjan, której podstawą jest łacińska nazwa osobowa Tertianus, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 604. Bardziej prawdopodobny wydaje się związek genezy nazwiska z rzeczownikiem tercjak, oznaczającym ‘ucznia klasy trzeciej’, Słownik języka polskiego, tzw. warszawski, t. VII, s. 48.

TEREBIŃSKI

Terebiński jest to prawdopodobnie forma odmiejscowa, której podstawę stanowi nazwa Terebin z byłego powiatu hrubieszowskiego i pińskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XII, s. 302-303, http://dir.icm.edu.pl/Slownik_geograficzny/Tom_XII/302 Nazwisko można ewentualnie wywodzić też od: 1. imion złożonych typu Trzebiesław, Trzebomysł, 2. od słowa trzeba, 3. od trzebić, czyli: a) czyścić, b) patroszyć, c) tępić, przerzedzać, d) niszczyć, wypleniać, 4. od terebić = trzebić, zob.

TEREK

K. Rymut (Nazwiska Polaków, t. II L-Ż, Kraków 2001, s. 604) uznaje to nazwisko za formę utworzoną formantem -ek od podstawy ter-. Tę zaś wywodzi od bardzo różnorodnych wyrazów, mianowicie: wschodniosłowiańskiego tierat' 'trzeć', niemieckich i ormiańskich nazw osobowych na Ter-, łacińskiego terra 'ziemia'. To nazwisko może być pochodzenia tatarskiego – S. Bystroń w Nazwiskach polskich (Warszawa 1993, s. 202) pisze „Rozmaitymi drogami dochodzono do polskich nazwisk. Pewna ich ilość weszła przez ożenek: (…) tak np.

TERENTOWICZ

Terentowicz/Tarantowicz to forma patronimiczna, pochodząca od imienia Terentius, notowanego na Kresach Wschodnich od XV w. i pochodzącego od łacińskiego Terentius, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 604.

TERLECKI

Nazwisko Terlecki można wywodzić od nazwy miejscowej Terle, w powiecie sanockim, dobromilskim, woj. ruskie, zob. Jan Siwik „Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 714). Tenże badacz odnotowuje: 1) Terleckich herbu Cholewa, 1600 r., woj. brzesko-lit., łęczyckie, 2) Terleckich herbu Przestrzał, 1500 r., łączonych z wymienioną wyżej miejscowością, 3) Terleckich herbu Sas, 1500 r., pow. dobromilski, przemyski, trembowelski, woj. ruskie, łęczyckie, nowogródzkie, pow. lipowiecki, woj. bracławskie. Kazimierz Rymut („Nazwiska Polaków.

TERMIN

Nazwisko Termin pochodzi od tak samo brzmiącego rzeczownika, który oznaczał: 1. granicę, res („Nie masz drogi żadnej bez terminu i mety”), 2. nazwę ustaloną, odgórnie przyjętą, 3. czas wyznaczony na coś, 4. ratę, 5. stan, położenie, okoliczności, 6. czas nauki praktyka u rzemieślnika, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, t. VII, s. 49-50. Ostatnie wskazane znaczenie wydaje się najbardziej prawdopodobne w odniesieniu do podstawy nominacji.

TETERUK

Potencjalne podstawy etymologiczne nazwiska to: I. Teteruk = cietrzew, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 54; II. Nazwa etniczna Tater ‘Tatar’, zob. Słownik staropolskich nazw osobowych, t.  V s. 431, III. niemiecki rzeczownik der Täter ‘sprawca, winowajca’, IV. Niemiecka nazwa osobowa Tett, pochodząca od imion na Theud-, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 606; V. Nazwy miejscowe: Teterka z byłego powiatu nowogradwołyńskiego i Teterki z byłego powiatu witebskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XV, cz. 2, s. 657.

Strony

więcej