Zybert jest formą pochodną od niemieckiej nazwy osobowej Siegbert(h). Geneza wspomianej nazwy przedstawia się następująco: pochodzi od staroniemieckiego sigu-beraht ‘zwycięstwo’ + ‘jasny, lśniący, promieniujący’, zob. H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987, s. 274. Nazwa osobowa Zybert jest stara – odnotowano ją już w 1480 roku, K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 414.
