Nazwisko[1] proste, od niemieckiej nazwy zawodu Zimmermann ‘cieśla’, średnio-wysoko-niemieckie zimberman, zim(m)erman, M. Lexers, Mittelhochdeutsches Wörterbuch, Leipzig 1964 s. 336, H. Bahlow, Niederdeutsches Namenbuch, Vaduz Lichtenstein 1987 s. 582, J.K. Brechenmacher, Etymologisches Wörterbuch der Deutschen Familiennamen, II Auflage, t. I, Limburg a.d. Lahn 1957 t. II s. 582, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 298. Można też wywodzić je od nazwy miejscowej Zimmern, H. Naumann, Familiennamenbuch, Leipzig 1987 s. 319.[1] Zimmerman – ród z Gdańska herbu Korab, J. Krzepela, Rody ziem pruskich, Kraków 1927, s. 195. Cymerman (Cimerman), A. Boniecki, Herbarz polski, t. II s. 241.
