ZIELNIK

Nazwisko Zielnik pochodzi od tak samo brzmiącego rzeczownika, który oznaczał: 1. zbieracza ziół, człowieka sprzedającego zioła, leczącego nimi, też botanika, 2. księgę traktujacą o ziołach, 3. ogród ziołowy, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. VIII, s. 496. Prawdopodobnie nazwa nawiązywała pierwotnie do pierwszego znaczenia – tzn. określenia zajęcia. To bardzo stara nazwa osobowa – odnotowano ją już w 1394 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków. Słownik historyczno-etymologiczny, Kraków 2001, t. II, s. 739.