Nazwisko Zemła ma dwie możliwe podstawy, (z których druga została zbudowana na kanwie pierwszej): 1. zemleć, czyli: a) mieląc zetrzeć, b) zetrzeć się, 2. zemła – ‘bułka’, zob. tzw. Słownik warszawski języka polskiego, red. J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, t. VIII, s. 442. Nazwa osobowa mogła być pierwotnie przezwiskiem młynarza lub piekarza. Może pochodzić także od nazwy miejscowej Zemły (ta od zemleć) - Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 781) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku: Zemła vel Zemło herbu Topór, 1600 r., Zemły, pow. siedlecki, woj. lubelskie, pow. oszmiański, wpj. wileńskie.
