ZATORSKI

Potencjalne podstawy nazwiska to: I. zator, czyli: 1. zahamowanie, zawalenie toru, 2. zapakowanie koryta rzeki lodem, 3. nowe łożysko rzeki, 4. zacier, II. zatorować, czyli: 1. drogę zawalić, zabarykadować, 2. zacząć torować drogę, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VIII, s. 318; III. określenie miejsca zamieszkania ‘za torem’, (tor oznaczał dawniej drogę, najczęściej w odniesieniu do nurtu rzeki), IV. Nazwa miejscowa Zator z byłego powiatu skierniewickiego, kozienickiego, wadowickiego lub Zatory z byłego powiatu pułtuskiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIV, s. 457-466. Nazwę osobową Zatorski odnotowano w Polsce w 1415 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 728.