Formant –owicz wskazuje na patronimiczny charakter nazwiska, Zaborowicz = syn Zabora. Samą formą Zabor można wywodzić od znanego już w XII wieku imienia Zabor albo od nawiązania do miejsca: za + bor ‘las’, mianem Zabora i Zaborowicza można było więc kiedyś określać kogoś, kto mieszkał za lasem. Jan Siwik („Encyklopedia nazwisk i przydomków szlacheckich”, Warszawa 2010, s. 769) odnotowuje szlachecką rodzinę o tym nazwisku – Zaborowicz, 1580 r., Zaborowszczyzna, województwo trockie.
