Nazwisko od staropruskiej nazwy osobowej *Witerē, utworzonej sufiksem -er od rdzenia Wit-, por. też Witar, Witthe, Witeche, R. Trautmann, Die altpreußischen Personennamen, 2. Umveränderte Auflage, Göttingen 1974 s. 120. Nazwisko można też interpretować jako utworzone wstecznie od apelatywu wyterać ‘wyniszczyć, zmarnować’[1]. Ewentualnie spolszczone od niemieckiego apelatywu Widder ‘baran’.