WYSOCKI

Nazwisko można wywodzić od nazwy miejscowej Wysock (były powiat słonimski, włodzimierski, rówieński), Wysocki (były powiat pułtuski, oszmiański), Wysockie (były powiat drysieński), Wysocko (były powiat radomski, jarosławski, brodzki, turczański), Wysocko (były powiat odolanowski) (zob. „Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. X, s. 111-121). Por. też wysoczki = wysoki „pod obłoczki, pod wysoczkie” (zob. Słownik gwar polskich, opr. J. Karłowicz, t. VI, s. 231). To nazwisko odnotowuje L. Dacewicz w Antroponimii Białegostoku w XVII-XVIII wieku (Białystok 2001, s. 262): Josephi Gregorius Wysocki 1728, Laboriosis P.P. Gregorio Wysocki 1730, Adalbertus Wysocki 1745, Jacobo Wysocki 1740, Franciscus Wisocki 1761, Ignatius Wysocki 1763, Ignacy Wysocki Grabarz z Katarzyną zoną…1771. Nazwisko przytaczają Z. Abramowicz, L. Citko, L. Dacewicz w Słowniku historycznych nazw osobowych Białostocczyzny (XV-XVII w.),t. II P-Ż, Białystok 1998, s. 31): Sacz Wisocky z siabrami 1558, Marcin Wysocki 1565, Oliass syn Wysockiego, Wawrzyniec Wysocki 1571, od Pana Wysoczkiego 1640. To nazwisko odnotowuje w swej pracy M. Jaracz (Nazwiska mieszkańców Kalisza od XVI do XVIII wieku, Bydgoszcz 2001, s. 416): Ibidem Gnosus Joannes Wysoczki Vicekapitaneus et Burgrabius Castri Cal. 1609, Debitum Wysockim Gnosis Stanislao Wysocki et Dorothea Mycielska coniugibus 1628, Catharina Wysocka virgo 1765.