WYDŻGA

Nazwisko [1] utworzone paradygmatycznie od nazwy miejscowej Wydzgi albo Wydźgi w byłym powiecie łomżynskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIV s. 80, B. Mossakowska, Nazwiska mieszkańców Komornictwa Olsztyńskiego, Gdańsk 1993 s. 109. Inną możliwością interpretacyjną jest uznanie nazwiska za pochodzące od czasownika wydżgać ‘wykłuć, wydźgać’, M.B. Linde, Słownik języka polskiego, Lwów 1854-1860, t. VI s. 481. Por. też wyżga ‘złoto lub srebro zdobyte przez wypalanie’, ‘wypalone miejsce’[2]. Nazwę Wydżga odnotowuje już Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. VI s. 225. [1] Wydżga herbu Jastrzębiec, K. Niesiecki, Herbarz polski, t. I-X, Lipsk 1839-1846, t. IX s. 451. [2] Zob. W. Szulowska, Imiennictwo dawnej ziemi halickiej i lwowskiej, Warszawa 1992, s. 37.