Nazwisko proste, od przezwiska Wróbel, Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. VI s. 203-204, to od apelatywu wróbel/wróbl[1] ‘gatunek ptaka’. Źródłem motywacji mogła być także nazwa miejscowa Wróbel w byłym powiecie kaliskim i suwalskim, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. F. Sulimierski, B. Chlebowski, W. Walewski, Warszawa 1880, t. XIV s. 17. Por. Wróblewski, Wróblowski. [1] Pierwotny nagłos ocalał w litewskim żwirblis < żwǐrb ‘świerkotanie’, A. Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, przedruk z I wydania, Warszawa 1957 s. 631-632.
