WORST

Nazwisko proste, od nazwy osobowej Worst, ta prawdopodobnie od niemieckiego apelatywu die Wurst ‘kiełbasa’, być może przezwisko masarza czy rzeźnika. Por.  średnio-dolno-niemieckie worst A. Lübben, Mittelniederdeutsches Handwörterbuch, Darmstadt 1980 s. 594, Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, cz. 5 Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego, opr. Z. Klimek, Kraków 1997 s. 294. Nazwę Worst odnotowuje już Słownik staropolskich nazw osobowych, red. W. Taszycki 1965-1981 t. VI s. 200.