Nazwisko pochodzi od rzeczownika wrona, czyli: 1. ptak wróblowaty z rodziny kruków, 2. rybitwa, 2. otwór, dziura, por. także rzeczownik woroniec ‘gatunek rośliny – widłak’, por. też worony ‘kary, czarny’, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 698, 723. Por. także nazwę miejscową Worona z byłych powiatów: wileńskiego, uszyckiego, nadworniańskiego, tłumackiego, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, s. 947.
