Nazwisko pochodzi od nazwy narodowości Węgrzyn = Wegier. Węgier/Węgrzyn to także: 1. kramarz wędrowny, 2. wino węgierskie, 3. wrzód u bydła, 4. choroba zajęcy, 5. wiatr południowy, zob. tzw. Słownik warszawski, t. VII, s. 524-525. Por. także nazwę miejscową Węgrzyn, odnotowaną w powiecie koneckim, zob. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. XIII, s. 261. Nazwę osobową Węgrzyn odnotowano na terenie Polski w 1390 roku, zob. K. Rymut, Nazwiska Polaków, t. II, s. 669. Forma Uhrin (łemkowski m.in odpowiednik polskiego Węgrzyn) oznacza także przybysza zza Karpat (np. Wołocha, Łemka z południa, Słowaka itd.) - uwaga p. Teresy Węgrzyn, której serdecznie dziękuję.
